Söylesene…
Dünya dursa bir kere, göz ırmaklarından bırakılan sessizlik için.
Sığındığın sahte yüzlerin kaçıncısını sevebilirsin ?
Sözü biten kaç sevda için hırpalarsın kendini ?
Sürgün edilen gölgelerin gibi sende öyle yorgun, öyle sıkışık.
Söylesene…
Hangi zaman için yıldık ?
Söylesene…
Duvarlar neden bu kadar yüksek ?
Karmaşık bir iplik oyunu gibi çözemediğimiz aynı şeyler içinde kaç kere yıkılır, aşağılanır, söneriz ?
Şiir düşmüyor hiç bir yere.
Yürünemiyor sokaklar.
Dinlenmiyor yürek.
Zincirler kirli pas içinde. Masallar duymuyorum çocuklar içinde.
Söylesene…
Daha ne kadar hırpalanabiliriz ?
Sabır dikenleri üzerine kurulan terkler kadar sert miyiz ?
Öfkesi heybetinden büyük bu şehrin zamanında yitirmek üzereyim herşeyi.
Söylesene…
Ne için sessizlik ?